มุฏฺฐสฺสติํ ตา พนฺธนฺติ, เปกฺขิเตน สิเตน จ [มฺหิเตน จ (สฺยา. กํ.)]ฯ

‘‘อโถปิ ทุนฺนิวตฺเถน, มญฺชุนา ภณิเตน จ;

เนโส ชโน สฺวาสีสโท, อปิ อุคฺฆาติโต มโตฯ

‘‘ปญฺจ กามคุณา เอเต, อิตฺถิรูปสฺมิํ ทิสฺสเร;

รูปา สทฺทา รสา คนฺธา, โผฏฺฐพฺพา จ มโนรมาฯ

‘‘เตสํ กาโมฆวูฬฺหานํ, กาเม อปริชานตํ;

กาลํ คติ [คติํ (สี. สฺยา. กํ. ปี.)] ภวาภวํ, สํสารสฺมิํ ปุรกฺขตาฯ

‘‘เย จ กาเม ปริญฺญาย, จรนฺติ อกุโตภยา;

เต เว ปารงฺคตา โลเก, เย ปตฺตา อาสวกฺขย’’นฺติฯ ปญฺจมํ;

6. อุปชฺฌายสุตฺตํ

[56] อถ โข อญฺญตโร ภิกฺขุ เยน สโก อุปชฺฌาโย เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา สกํ อุปชฺฌายํ เอตทโวจ – ‘‘เอตรหิ เม, ภนฺเต, มธุรกชาโต เจว กาโย, ทิสา จ เม น ปกฺขายนฺติ, ธมฺมา จ มํ นปฺปฏิภนฺติ, ถินมิทฺธญฺจ เม จิตฺตํ ปริยาทาย ติฏฺฐติ, อนภิรโต จ พฺรหฺมจริยํ จรามิ, อตฺถิ จ เม ธมฺเมสุ วิจิกิจฺฉา’’ติฯ

อถ โข โส ภิกฺขุ ตํ สทฺธิวิหาริกํ ภิกฺขุํ อาทาย เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘อยํ, ภนฺเต, ภิกฺขุ เอวมาห – ‘เอตรหิ เม, ภนฺเต, มธุรกชาโต เจว กาโย, ทิสา จ มํ น ปกฺขายนฺติ, ธมฺมา จ เม นปฺปฏิภนฺติ, ถินมิทฺธญฺจ เม จิตฺตํ ปริยาทาย ติฏฺฐติ, อนภิรโต จ พฺรหฺมจริยํ จรามิ, อตฺถิ จ เม ธมฺเมสุ วิจิกิจฺฉา’’’ติฯ